ROZMÓWKI
Powitania i pożegnania II
Oczywiście jak już się przywitamy, to warto by było powiedzieć coś więcej, na przykład „Jak się masz?”. Do wyboru mamy dwie popularne wersje:
สบายดีไหม sabaj dii maj – Czy wszystko dobrze?
เป็นยังไง pen jang ngaj – Jak leci?
Jak widać, pierwsza opcja jest bardziej formalna i uprzejma, druga jest dla naszych znajomych i bliskich. Tak samo, jak poprzednio do obu można dodać „krap” lub „ka”, żeby były bardziej uprzejme.
No dobrze, a co niby mamy odpowiedzieć, jeśli ktoś pomyśli, że mówimy po tajsku i to nas zapyta, jak się mamy? Na przykład:
สบายดี sabaj dii – Wszystko dobrze
Albo po prostu popularne również w Tajlandii: โอเค OK
Skoro już się witamy, to fajnie by było się przedstawić. Przy tej okazji chciałbym przedstawić kolejną różnicę językową między panami i paniami, a mianowicie słówko „ja”, które w wersji dla panów brzmi:
ผม pom
A w wersji dla pań:
ฉัน czan
Oczywiście nie musimy od niego zaczynać każdego zdania, tak samo, jak w polskim nie mówimy ciągle: „Ja idę do pracy” albo „Ja lubię piwo”. W tajskim pomija się słówka „ja” jeszcze częściej niż w polskim, ale akurat przy przedstawianiu się warto go użyć. Panowie mówią więc:
ผมชื่อ pom czyy… (np. Janek) – Ja nazywam się...
A panie:
ฉันชื่อ czan czyy… (np. Gosia) – Ja nazywam się...
Jak nie trudno się domyślić słówko ฉันชื่อ (czyy) oznacza „imię” lub „nazywać się” i może się przydać, kiedy na przykład podajemy nazwę naszego hotelu albo restauracji, do której chcemy się udać.
A jak zapytać jak nazywa się nasz rozmówca? Bardzo prosto:
คุณชื่ออะไร kun czyy araj – Jak się nazywasz?
No i na koniec jeszcze:
คุณมาจากประเทศอะไร kun maa dziak prateet arai – Z jakiego kraju pochodzisz?
ผมมาจากประเทศโปแลนด์ pom maa dziak prateet poleen – Jestem z Polski (mężczyzna)
ฉันมาจากประเทศไทย czan maa dziak preteet taj – Jestem z Tajlandii (kobieta)